همه‌ی نوشته های: عرفان تقی پور

مدیریت محتوا (Content Management) به مجموعه فعالیت‌ها و فرآیندهایی اطلاق می‌شود که به منظور مدیریت و به روزرسانی محتوای یک وب سایت یا برنامه‌ی وب انجام می‌شود. این فرآیند شامل ایجاد، ویرایش، حذف و سازماندهی محتوا به منظور ارائه آن به کاربران است.

با استفاده از سیستم‌های مدیریت محتوا (Content Management System یا CMS)، کاربران بدون نیاز به دانش فنی عمقی می‌توانند محتوای وب سایت یا برنامه‌ی وب خود را به روزرسانی کنند. این سیستم‌ها امکاناتی مانند ویرایش متن، افزودن تصاویر و ویدئوها، ساختاردهی صفحات و مدیریت دسترسی‌ها را فراهم می‌کنند.

مزایای استفاده از سیستم‌های مدیریت محتوا عبارتند از:

1. آسانی استفاده: سیستم‌های مدیریت محتوا طراحی شده‌اند تا کاربران بدون نیاز به دانش برنامه‌نویسی وب قادر به مدیریت و به روزرسانی محتوا باشند. این به کاربران اجازه می‌دهد که به راحتی محتوای خود را اضافه، ویرایش و حذف کنند.

2. همکاری و گروهی: سیستم‌های مدیریت محتوا به چندین کاربر اجازه می‌دهند تا به طور همزمان در محتوا کار کنند. این امکان به تیم‌ها و گروه‌های کاری کمک می‌کند تا به صورت هماهنگ و منظم محتوای وب سایت را مدیریت کنند.

3. قابلیت سفارشی‌سازی: سیستم‌های مدیریت محتوا امکاناتی مانند قالب‌بندی محتوا، ساختاردهی صفحات و افزودن افزونه‌ها و پلاگین‌ها را فراهم می‌کنند. این امکانات به کاربران اجازه می‌دهد تا وب سایت یا برنامه‌ی وب خود را به صورت دلخواه و سفارشی طراحی کنند.

4. بهبود سرعت و کارایی: با استفاده از سیستم‌های مدیریت محتوا، به روزرسانی‌ها و تغییرات محتوایی سریعتر و آسان‌تر انجام می‌شود. این بهبود سرعت و کارایی کمک می‌کند تا وب سایت یا برنامه‌ی وب به خوبی عمل کند و تجربه کاربری بهتری ارائه شود.

5. مدیریت بهتر SEO: سیستم‌های مدیریت محتوا امکاناتی مانند دسته‌بندی محتوا، تگ‌ها و URL سئو دوستانه را فراهم می‌کنند. این امکانات به بهبود جستجوی سایت و رتبه‌بندی در موتورهای جستجو کمک می‌کنند. به طور خلاصه، مدیریت محتوا ابزاری قدرتمند برای مدیریت و به روزرسانی محتوای وب سایت یا برنامه‌ی وب است که به کاربران بدون تخصص فنی کمک می‌کند تا به راحتی و به سرعت محتوای خود را بروزرسانی کنند.

ویژگی های سیستم مدیریت محتوا

سیستم مدیریت محتوا (Content Management System یا CMS) یک نرم‌افزار است که به کاربران امکان می‌دهد محتوای وب را بدون نیاز به دانش تکنیکال عمومی و به صورت مستقل و آسان مدیریت کنند. ویژگی‌های عمومی سیستم مدیریت محتوا عبارتند از:

1. مدیریت محتوا: امکان افزودن، ویرایش و حذف محتوا از طریق رابط کاربری ساده و قابل فهم.

2. قالب بندی: امکان تغییر قالب و طرح بندی وبسایت بدون تغییر محتوا.

3. سازماندهی: امکان سازماندهی محتوا در بخش‌ها و زیربخش‌ها و ایجاد ساختار منطقی برای نمایش محتوا.

4. مدیریت کاربران: قابلیت مدیریت دسترسی کاربران به بخش‌های مختلف سایت و تعیین سطوح دسترسی.

5. امنیت: امکان اعمال محدودیت‌ها و کنترل دسترسی به محتوا و جلوگیری از نفوذهای امنیتی.

6. پشتیبانی چندزبانه: امکان ایجاد و مدیریت چندین زبان برای نمایش محتوا به کاربران.

7. بهینه سازی برای موتورهای جستجو: قابلیت بهینه سازی محتوا برای موتورهای جستجو و افزایش رتبه سایت در نتایج جستجو.

8. گزارش‌گیری و آمار: امکان نمایش گزارش‌ها و آمارهای مربوط به بازدیدها، ترافیک و عملکرد وبسایت.

9. افزونه‌ها و پلاگین‌ها: قابلیت اضافه کردن و استفاده از افزونه‌ها و پلاگین‌ها برای افزایش قابلیت‌های سیستم مدیریت محتوا.

این ویژگی‌ها به عنوان یک سری امکانات اساسی در بیشتر سیستم‌های مدیریت محتوا وجود دارند. البته هر CMS ممکن است ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد خود را نیز داشته باشد.

سیستم‌های مدیریت محتوای اختصاصی

سیستم‌های مدیریت محتوای اختصاصی (Custom Content Management Systems) سیستم‌هایی هستند که بر اساس نیاز‌های خاص یک سازمان یا شرکت توسعه داده می‌شوند و به طور کامل به سفارش و بر اساس نیازهای خاص سازمان طراحی و پیاده‌سازی می‌شوند. این سیستم‌ها عموماً بر روی بستر برنامه‌نویسی اختصاصی توسعه می‌یابند و برای مدیریت محتوا و وظایف خاصی که برای سازمان مورد نیاز است، سفارشی شده و تنظیم می‌شوند.

سیستم‌های مدیریت محتوای اختصاصی معمولاً ویژگی‌های خاص و منحصر به فردی دارند که به طور کامل با نیازها و فرآیندهای سازمان هماهنگ شده‌اند. این سیستم‌ها قابلیت انعطاف پذیری بیشتری نسبت به CMS‌های عمومی دارند و می‌توانند به صورت کامل به سفارش تنظیم شوند و قابلیت ارتقاء و تغییرات بیشتری را در آینده داشته باشند.

به عنوان مثال، یک سازمان ممکن است نیاز داشته باشد که یک سیستم مدیریت محتوا به صورت کاملاً اختصاصی برای مدیریت محتوای خود ایجاد کند که قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاصی داشته باشد، مانند امکان اتصال به سیستم‌های دیگر، انعطاف پذیری در قالب بندی و طراحی، پیگیری پروژه‌ها و غیره.

سیستم‌های مدیریت محتوای اختصاصی معمولاً نیازمند هزینه و زمان بیشتری برای توسعه و پیاده‌سازی هستند و نیازمند توانمندی‌ها و منابع توسعه‌دهنده‌های حرفه‌ای هستند.

سیستم‌های مدیریت محتوای عمومی

سیستم‌های مدیریت محتوای عمومی (Content Management Systems – CMS) سیستم‌هایی هستند که به صورت عمومی و برای استفاده عمومی طراحی و توسعه داده شده‌اند. این سیستم‌ها قابلیت مدیریت محتوا را برای کاربران بدون نیاز به مهارت‌های برنامه‌نویسی فراهم می‌کنند.

سیستم‌های مدیریت محتوای عمومی معمولاً به صورت متن باز (Open Source) عرضه می‌شوند و کد منبع آن‌ها به صورت عمومی در دسترس است. این سیستم‌ها معمولاً پایه‌های قابل توسعه‌ای دارند که توسط توسعه‌دهندگان مستقل توسعه، به‌روزرسانی و پشتیبانی می‌شوند.

به عنوان مثال، وردپرس (WordPress)، جوملا (Joomla) و دروپال (Drupal) سیستم‌های مدیریت محتوای عمومی محبوب هستند. این سیستم‌ها به کاربران امکان می‌دهند محتوا را بدون نیاز به دانش برنامه‌نویسی و با استفاده از رابط کاربری ساده و قابل فهم مدیریت کنند.

همچنین، این سیستم‌ها قابلیت افزونه‌پذیری بالا دارند و با نصب افزونه‌ها و پوسته‌ها، می‌توانند قابلیت‌ها و قالب‌های مختلفی را به سایت اضافه کنند.

سیستم‌های مدیریت محتوای عمومی معمولاً رایگان هستند، اما همچنین نسخه‌های پرداختی و پشتیبانی شده از طریق شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان موجود است. این سیستم‌ها معمولاً به دلیل سادگی استفاده و امکانات گسترده خود، برای وبسایت‌های کوچک و متوسط به خوبی مناسب هستند.

شرکت های تامین کننده ی نرم افزار CMS:

چندین شرکت و سازمان معروف و معتبر در زمینه تامین نرم‌افزار‌های سیستم مدیریت محتوا (CMS) فعالیت می‌کنند. برخی از این شرکت‌ها عبارتند از:

1. وردپرس (WordPress): وردپرس یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین نرم‌افزارهای CMS است که برای ایجاد و مدیریت وبسایت‌ها و وبلاگ‌ها استفاده می‌شود.

2. جوملا (Joomla): جوملا یک CMS قدرتمند و چندمنظوره است که برای توسعه و مدیریت وبسایت‌های مختلف از جمله وبسایت‌های شرکتی، فروشگاه‌های آنلاین و پورتال‌ها استفاده می‌شود.

3. دروپال (Drupal): دروپال یک CMS قدرتمند و انعطاف‌پذیر است که برای توسعه و مدیریت وبسایت‌های پیچیده و بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. ووکامرس (WooCommerce): ووکامرس یک افزونه برای وردپرس است که قابلیت تبدیل وردپرس به یک فروشگاه آنلاین را فراهم می‌کند.

5. مگنتو (Magento): مگنتو یک CMS متمرکز بر فروشگاه‌های آنلاین است و قابلیت‌های گسترده‌ای برای مدیریت وبسایت‌های تجاری دارد.

6. شوپیفای (Shopify): شوپیفای یک پلتفرم CMS متمرکز بر فروشگاه‌های آنلاین است که امکانات کاملی برای راه‌اندازی و مدیریت فروشگاه‌های اینترنتی فراهم می‌کند.

7. سیلور استرایپ (SilverStripe): سیلور استرایپ یک CMS قدرتمند و انعطاف‌پذیر است که برای توسعه و مدیریت وبسایت‌های شرکتی و محتوایی استفاده می‌شود.

این تنها چند نمونه از شرکت‌ها و نرم‌افزارهای CMS موجود در بازار هستند و هنوز شرکت‌های دیگری نیز در این زمینه فعالیت می‌کنند. انتخاب یک CMS مناسب بستگی به نیازها و الزامات شما دارد.

امنیت وب به مجموعه اقدامات و تدابیری اطلاق می‌شود که برای حفاظت از سایت‌ها و برنامه‌های وب در برابر تهدیدات امنیتی انجام می‌شود. هدف اصلی امنیت وب، جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، تخریب، دسترسی به اطلاعات حساس و سوءاستفاده از سایت است. برخی از مهمترین جنبه‌های امنیت وب عبارتند از:

1. رمزنگاری: استفاده از رمزنگاری برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس در هنگام انتقال آنها از طریق شبکه است. از جمله رمزنگاری SSL/TLS برای ایجاد اتصال امن بین کاربر و سرور استفاده می‌شود.

2. مدیریت دسترسی: این شامل اعتبارسنجی کاربران، اعمال سیاست‌های دسترسی و کنترل سطح دسترسی است. به این ترتیب، فقط کاربران مجاز به دسترسی به بخش‌های مورد نظر خواهند بود.

3. آزمون نفوذ: آزمون نفوذ یا پنتستینگ وب، فرایندی است که با استفاده از تست‌ها و آزمون‌های مختلف، ضعف‌های امنیتی موجود در سایت را شناسایی می‌کند. این فرایند به مدیران سایت کمک می‌کند تا ضعف‌های امنیتی را بشناسند و بهبودهای لازم را اعمال کنند.

4. بروزرسانی نرم‌افزار: بروزرسانی منظم نرم‌افزارها و پلاگین‌ها در سایت بسیار مهم است. این کار به معنای اصلاح آسیب‌پذیری‌های امنیتی و افزایش امنیت سایت است.

5. حفاظت از حریم خصوصی: حفاظت از اطلاعات حساس و حریم خصوصی کاربران از جمله مهمترین جنبه‌های امنیت وب است. این شامل استفاده از روش‌های رمزنگاری، محدود کردن دسترسی به اطلاعات حساس و ایجاد سیاست‌های حفظ حریم خصوصی است. امنیت وب یک مسئله پیچیده است و همیشه باید بروز بودن و آگاهی لازم را در این زمینه داشت. بهتر است همیشه با استفاده از راهکارها و شیوه‌های به‌روز امنیتی، سایت خود را محافظت کنید.

کار امنیت وب چیست؟

کار امنیت وب (Web Security) به مجموعه فعالیت‌ها و تدابیری اطلاق می‌شود که به منظور حفاظت از امنیت سایت‌ها و برنامه‌های وب در برابر تهدیدات امنیتی انجام می‌شود. هدف اصلی کاره امنیت وب، جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، سوءاستفاده و تخریب سایت و برنامه‌های وب است. کاره امنیت وب شامل موارد زیر می‌شود: 1. شناسایی و ارزیابی آسیب‌پذیری‌ها: این فرایند شامل اسکن سایت و برنامه‌های وب به منظور شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و ضعف‌های امنیتی است. با شناسایی این آسیب‌پذیری‌ها، می‌توان اقدامات مناسبی برای رفع و پیشگیری از حملات امنیتی انجام داد.

2. پیاده‌سازی مکانیزم‌های امنیتی: این شامل اعمال تدابیر و مکانیزم‌های امنیتی بر روی سایت و برنامه‌های وب است. این مکانیزم‌ها می‌توانند شامل رمزنگاری، مدیریت دسترسی، فایروال، تشخیص نفوذ و سیستم‌های مانیتورینگ باشند.

3. مدیریت دسترسی: این شامل اعتبارسنجی کاربران، ایجاد سطوح دسترسی مختلف و کنترل دسترسی به مناطق مختلف سایت است. این کار می‌تواند با استفاده از سیستم‌های مدیریت هویت و دسترسی (IAM) صورت گیرد.

4. آموزش و آگاهی: آموزش کاربران و تیم‌های فنی درباره مسائل امنیتی وب بسیار مهم است. آگاهی کاربران از روش‌های امنیتی و هشدارهای امنیتی می‌تواند از وقوع حملات امنیتی جلوگیری کند.

5. پشتیبانی از SSL/TLS: استفاده از پروتکل‌های رمزنگاری SSL/TLS برای ایجاد ارتباط امن بین کاربر و سرور بسیار مهم است. این پروتکل‌ها باعث رمزنگاری اطلاعات در حین انتقال آنها می‌شوند و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری می‌کنند.

6. مانیتورینگ و آگاهی از حملات: نظارت مداوم بر سایت و برنامه‌های وب به منظور شناسایی و پیشگیری از حملات امنیتی بسیار مهم است. استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ و آگاهی از الگوها و نشانگرهای حملات امنیتی می‌تواند به موقعیت‌های قابل توجهی منجر شود. کاره امنیت وب به منظور حفاظت از سایت‌ها و برنامه‌های وب در برابر تهدیدات امنیتی انجام می‌شود و باعث افزایش اعتماد کاربران و حفظ امنیت و حریم خصوصی آنها می‌شود.

چگونه امنیت وب را تامین کنیم؟

برای تامین امنیت وب، می‌توانید از روش‌ها و تدابیر زیر استفاده کنید:

1. بروزرسانی سیستم‌ها و نرم‌افزارها: اطمینان حاصل کنید که سیستم‌عامل، سرور و نرم‌افزارهای مورد استفاده شما به روزرسانی شده‌اند. به‌طور مداوم بروزرسانی‌ها را بررسی کنید و آنها را اعمال کنید تا آسیب‌پذیری‌های امنیتی جدید را برطرف کنید.

2. استفاده از رمزنگاری: اطمینان حاصل کنید که ارتباطات بین کاربران و سرورهای شما با استفاده از پروتکل‌های رمزنگاری ایمن مانند SSL/TLS رمزگذاری می‌شود. این کار می‌تواند باعث جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس شود.

3. مدیریت دسترسی: به تنظیم سطوح دسترسی مناسب برای کاربران و مدیران سایت خود بپردازید. از اعتبارسنجی دو مرحله‌ای و استفاده از سیستم‌های مدیریت هویت و دسترسی (IAM) استفاده کنید تا فقط افراد مجاز به دسترسی به مناطق مشخصی از سایت دسترسی داشته باشند.

4. پیاده‌سازی فایروال و سیستم‌های تشخیص نفوذ: استفاده از فایروال و سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS/IPS) می‌تواند به شناسایی و جلوگیری از حملات امنیتی کمک کند. این سیستم‌ها قادر به تشخیص و مسدود کردن تلاش‌های نفوذ و حملات مخرب هستند.

5. اسکن و آزمون امنیتی: به صورت منظم سایت و برنامه‌های خود را اسکن و آزمون امنیتی کنید. این کار می‌تواند به شناسایی آسیب‌پذیری‌ها و ضعف‌های امنیتی کمک کند تا بتوانید آنها را برطرف کنید.

6. آموزش کاربران: آموزش کاربران درباره رفتارهای امنیتی مهم است. به آنها بیاموزید که رمز عبور قوی استفاده کنند، از ارتباطات امن استفاده کنند و از رفتارهای خطرناک مانند باز کردن پیوست‌های ناشناخته یا کلیک بر روی لینک‌های مشکوک خودداری کنند.

7. پشتیبانی منظم: نظارت مداوم بر سایت و برنامه‌های خود را انجام دهید و به سیستم‌های مانیتورینگ و هشداردهی اعتماد کنید. به هشدارها و نشانگرهای حملات امنیتی توجه کنید و به سرعت برخی از اقدامات امنیتی را انجام دهید.

8. نگهداری پشتیبان: نسخه‌های پشتیبان از داده‌ها و فایل‌های خود را نگهداری کنید. این کار می‌تواند در صورت بروز حملات یا خرابی‌های سیستم، امکان بازیابی اطلاعات را فراهم کند. توجه داشته باشید که امنیت وب یک فرایند مداوم و پیچیده است و باید با توجه به تهدیدات جدید و تغییرات صورت گیرد. بنابراین، به روز بودن و آگاهی از روش‌های امنیتی جدید را همیشه در نظر داشته باشید.

معرفی چند روش برای امنیت وب سایت ها چیست ؟

معرفی چند روش برای امنیت وب سایت ها عبارتند از:

1. رمزنگاری ارتباطات: استفاده از پروتکل HTTPS و SSL/TLS برای رمزنگاری ارتباطات بین کاربران و سرورهای وب بسیار مهم است. این روش جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس مانند رمز عبور و اطلاعات کارت اعتباری را فراهم می‌کند.

2. مدیریت دسترسی: تنظیم سطوح دسترسی مناسب برای کاربران و مدیران سایت بسیار مهم است. با استفاده از سیستم‌های مدیریت هویت و دسترسی (IAM)، می‌توانید دسترسی به مناطق حساس سایت را محدود کنید و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری کنید.

3. مانیتورینگ و آگاهی از حملات: نظارت مداوم بر سایت و برنامه‌های وب به منظور شناسایی و پیشگیری از حملات امنیتی بسیار مهم است. استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ و آگاهی از الگوها و نشانگرهای حملات امنیتی می‌تواند به موقعیت‌های قابل توجهی منجر شود.

4. استفاده از فایروال و سیستم‌های تشخیص نفوذ: پیاده‌سازی فایروال و سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS/IPS) می‌تواند به شناسایی و جلوگیری از حملات امنیتی کمک کند. این سیستم‌ها قادر به تشخیص و مسدود کردن تلاش‌های نفوذ و حملات مخرب هستند.

5. بروزرسانی نرم‌افزارها و سیستم‌ها: اطمینان حاصل کنید که سیستم‌ها و نرم‌افزارهای استفاده شده بروزرسانی شده‌اند. بروزرسانی‌ها معمولاً شامل رفع آسیب‌پذیری‌های امنیتی هستند و بنابراین به روز بودن آنها بسیار مهم است.

6. استفاده از ابزارهای امنیتی: استفاده از ابزارها و سرویس‌های امنیتی مانند اسکنرهای آسیب‌پذیری، آنتی‌ویروس، آنتی‌اسپم و فایروال‌های وب می‌تواند به تقویت امنیت سایت کمک کند.

7. آموزش کاربران: آموزش کاربران درباره رفتارهای امنیتی مهم است. به آنها بیاموزید که رمز عبور قوی استفاده کنند، از ارتباطات امن استفاده کنند و از رفتارهای خطرناک مانند باز کردن پیوست‌های ناشناخته یا کلیک بر روی لینک‌های مشکوک خودداری کنند.

این روش‌ها تنها چند مورد از تدابیر امنیتی هستند که می‌توان در امنیت وب سایت‌ها استفاده کرد. همچنین، مهم است که به روزرسانی مداوم و آگاهی از تهدیدات امنیتی جدید نیز در نظر گرفته شود.

اهمیت امنیت وب چیست؟

امنیت وب بسیار مهم است زیرا:

1. حفاظت از اطلاعات حساس: امنیت وب تضمین می‌کند که اطلاعات حساس کاربران مانند رمز عبور، اطلاعات شخصی و اطلاعات مالی محافظت شوند. در صورت نقض امنیت، این اطلاعات می‌تواند در دسترس قرار گیرد و منجر به سوءاستفاده و سرقت هویت شود.

2. حفظ اعتماد کاربران: امنیت وب باعث افزایش اعتماد کاربران به سایت و برنامه‌های وب می‌شود. کاربران انتظار دارند که اطلاعات شخصی و مالی خود در محیطی امن نگهداری شود و اگر این اعتماد وجود نداشته باشد، ممکن است از استفاده از سایت و خدمات آن منصرف شوند.

3. جلوگیری از خسارت مالی و حقوقی: حملات امنیتی می‌توانند به سایت‌ها و برنامه‌های وب خسارت مالی و حقوقی بزرگی وارد کنند. از دست رفتن داده‌ها، قطع سرویس، سرقت اطلاعات مالی و خسارت به سیستم‌های IT می‌توانند هزینه‌های عظیمی را برای سازمان‌ها و کسب‌وکارها ایجاد کنند.

4. رعایت قوانین و مقررات: در بسیاری از صنایع و کشورها، رعایت استانداردها، قوانین و مقررات امنیتی برای سایت‌ها و برنامه‌های وب الزامی است. عدم رعایت این مقررات می‌تواند به جریمه، تعلیق سرویس یا حتی از دست دادن اعتبار کسب‌وکار منجر شود.

5. حفظ سازمان‌ها و کسب‌وکارها: سازمان‌ها و کسب‌وکارها باید از امنیت وب برای حفظ خصوصیت و محرمانگی اطلاعات، حفاظت از سیستم‌ها و شبکه‌ها، جلوگیری از دسترسی غیرمجاز و حفظ سلامت عملیات استفاده کنند. این موارد باعث می‌شود که سازمان‌ها توانایی رقابتی خود را حفظ کنند و از سوءاستفاده‌های امنیتی جلوگیری کنند.

6. حفظ سلامت اینترنت: با توجه به اینکه امنیت وب می‌تواند جلوی حملات ویروسی، نرم‌افزارهای خبیث و روش‌های تقلبی را بگیرد، این موضوع به حفظ سلامت و پایداری اینترنت به طور کلی کمک می‌کند. بنابراین، امنیت وب برای کاربران، سازمان‌ها و کسب‌وکارها، وب سایت‌ها و برنامه‌های وب بسیار حیاتی است.

عدم رعایت امنیت وب می‌تواند منجر به خسارت‌های جدی و ناخوشایندی شود.

حافظه رم به انگلیسی (RAM : Random Access Memory) یک حافظه با سرعت و با دسترسی تصادفی هست که توانایی نگهداری و انتقال اطلاعات با سرعت بالا را دارد. رم اطلاعات روی سیستم را به صورت موقت ذخیره می‌کند و یکی از تفاوت‌هایش با هاردها این است که دسترسی به اطلاعات در رم بسیار سریع است در صورتی که در هارد این اتفاق به کندی انجام می‌گیرد. اما از آنجایی که رم‌ها اطلاعات را به صورت موقت ذخیره می‌کنند، ناپایدار هستند و با خاموش شدن سیستم اطلاعات RAM هم پاک می‌شود. پس نتیجه می‌گیریم حافظه رم‌ کوتاه مدت است.

حال ما برای رفع این مشکل به هارد درایوها نیاز داریم تا بتوانیم اطلاعات مورد نیاز خود را در آن‌ ذخیره کنیم، البته ناگفته نماند که باید این کار را قبل از خاموش شدن سیستم انجام بدهیم و اطلاعاتمان را ذخیره کنیم. با همه‌ی این‌ها ویژگی خاص RAMها باعث می‌شود که CPU مجبور به بررسی ذخیره سازهای کندتر از جمله SSD و هارد درایو نباشد و در واقع رم بین CPU که کارش را با سرعت بالا انجام می‌دهد و هارد درایو که سرعتش پایین هست تعادل ایجاد می‌کند. افزایش حجم رم سبب می‌شود CPU کمتر از حافظه خارجی و دستگاه‌های ذخیره ساز اطلاعات را بخواند و همین امر موجب افزایش سرعت و عملکرد سیستم شما می‌شود. همچنین برای کاهش توان حرارتی سعی می‌شود رم در نزدیکترین مکان ممکن به CPU قرار بگیرد.

انواع رم کامپیوتر

به صورت کلی ما دو نوع حافظه رم داریم:

1. رم ایستا یا استاتیک (SRAM)
2. رم پویا یا داینامیک (DRAM)

رم استاتیک یا SRAM 

اول از همه بیایید به این موضوع بپردازیم که چرا به این حافظه استاتیک می‌گویند، دلیل این امر این است که حافظه ذخیره شده‌ی رم استاتیک برخلاف رم پویا یا داینامیک نیاز به رفرش دائمی ندارد و حافظه‌ی رم‌ها SRAM بسیار پایین هست ( برای همین آنرا به حافظه‌ی فرار هم می‌شناسند). اما رم‌های SRAM  برای اینکه کار کنند نیازمند جریان مستقیم برق هستند. SRAMها از 4 تا 6 ترانزیستور بهره می‌برند و سرعت دسترسی آنها بسیار بالاتر از DRAM‌ها است. موضوع دیگر در مورد SRAMها این است که از آنها برای ساخت حافظه کش هم استفاده می‌کنند.

رم داینامیک یا DRAM

DRAMها از تعداد زیادی سلول حافظه تشکیل شده‌اند که هرکدام از این سلول‌ها از یک خازن و یک ترانزیستور ساخته شده‌اند. DRAMها را معمولا به عنوان حافظه‌ی اصلی کامپیوتر می‌شناسند ، همچنین ظرفیت داینامیک رم‌ها بسیار بالاتر از رم‌های استاتیک است برای همین بسیار مورد توجه بوده است و پیشرفت‌های زیادی را به‌همراه داشته است. DRAMها لازم است که به صورت پیوسته شارژ شوند همچنین آنها نسبت به SRAMها ارزان‌تر هستند.

انواع DRAM

1. رم داینامیک با ضریب همگام‌سازی داده تکی (SDR SDRAM)
2. رم داینامیک با ضریب همگام‌سازی داده دوگانه (ِDDR SDRAM، DDR2، DDR3،DDR4)
3. رم داینامیک با ضریب همگام‌سازی داده دوگانه گرافیکی (GDDR SDRAM، GDDR2، GDDR3، GDDR4، GDDR5)

SDR SDRAM (حاصل ارتقا DRAM)

این مدل رم، رم داینامیک همگام شده هست یعنی در نتیجه ارتقا DRAMهاست که سبب همگام شدن حافظه رم با فرکانس CPU شده است که در نتیجه این اتفاق رم قبل از پاسخ دادن به داده‌های ورودی منتظر سیگنال CPU می‌ماند. اما DRAM همگام نیست و سریع به داده‌های ورودی پاسخ می‌دهد. زمانی که  RAM و CPU همگام هستند CPU  می‌تواند پروسه‌هایی که با هم دیگر در تداخل هستند را به صورت موازی پیش ببرد که این عمل را Pipelining می‌گویند ( توانایی دریافت دستورات جدید را قبل از این که دستورات قبلی حل بشود را پایپ لاینینگ می‌گویند که باعث تکمیل دستورالعمل‌های بیشتر در لحظه می‌شود).

DDR SDRAM

سرعت این رم با وجود شباهت‌هایش با SDRAMها اما 2 برابر آن است یعنی در هر سیکل دو دستور را اجرا می‌کند. DDR  و SDR با وجود عملکردهای شبیه به هم اما از لحاظ ظاهری باهم دیگر متفاوت هستند و البته DDR  نسبت به مدل قبلی خودش مصرف برق کمتری دارد. DDR2 نسبت به DDR ارتقا یافته است یعنی هم کلاک رم آن بالاتر از DDR هست و هم سرعتش از قبلی بیشتر است در واقع فرکانس DDR2 ، 533  مگاهرتز هست ولی DDR ، 200 مگاهرتز است و البته هرچی مدل پیشرفت بیشتری می‌کند هم سرعتش بیشتر می‌شود و هم مصرف برق آن نسبت به مدل قبلیش پایین‌تر می‌آید، این یعنی DDR3 نسبت به DDR2 سریعتر و DDR4 از DDR3 سریعتر و با مصرف برق کمتر نسبت به نسل‌های قبلی است. نسل‌های مختلف چون تعداد پین‌ها و ولتاژ آنها با هم دیگر متفاوت هست در نتیجه با هم تطبیق پیدا نمی‌کنند.

RDRAM

RDRAM سرعت بسیار بالایی در انتقال داده دارد که این سرعت را با کمک یک باس حافظه CPU بدست می‌آورد. درسال‌های 2000 از آن برای کارت گرافیکی استفاده می‌کردند.

حافظه کش

حافظه کش یک حافظه‌ی خیلی پرسرعت است که از نوع SRAM است و برای این به وجود آمده است که بتواند از تاخیر زمانی‌ که بین رم و پردازنده هست جلوگیری کند. اگر بخواهیم نگاه کوتاهی به تاریخچه‌ی این رم بیندازیم باید گفت که این حافظه تقریبا از سال 1980 داخل پردازنده است. می‌شود گفت که کش حافظه‌ای با اندازه‌ی کوچک با سرعت بالا و البته نسبت به رم هزینه‌ی بیشتری دارد که البته قسمتی از اطلاعات مهم که در رم هست را در داخل خود ذخیره می‌کند تا پردازنده بتواند خیلی سریع به آن دسته از اطلاعات دست پیدا کند.

وظیفه‌ رم چیست؟

شاید این جمله به تنهایی پاسخ سوال وظیفه‌ی رم چیست باشد، در واقع وظیفه‌ی رم این است که بین پردازنده و سایر قسمت‌های سیستم مثل کارت گرافیک و هارد درایو ارتباط سریع برقرار کند. از آنجایی که کامپیوتر باید حجم زیادی از اطلاعات و داده‌ها را در زمان بسیار کوتاهی در واحد زمان پردازش کند پس نیازمند یک حافظه ی موقت جهت فراخوانی اطلاعات و ذخیره‌سازی سریع آنها است، در نتیجه رم این کار را برای کامپیوتر انجام می‌دهد. البته از آنجایی که پیش‌تر گفتیم رم یک حافظه موقت است و با قطع شدن جریان برق اطلاعات رم هم پاک می‌شود.

زمان‌بندی (Timing) رم چیست؟

تایمینگ رم یا زمان بندی رم جز مباحث سخت ‌افزاری هست که شاید برای خیلی از افراد مهم نباشد اما برای دانشجوهای الکترونیک و کامپیوتر می‌تواند درک عمیق‌تری در زمینه‌ی سخت افزاری و  طراحی مدارهای دیجیتال ایجاد کند، بنابراین در این قسمت یک نگاه کلی به این مبحث می‌اندازیم.

از آنجایی که رم یکی از اجزای مهم هر سیستم است اگر به ماژول رمی که در سیستم کامپیوترتان هست نگاهی بیندازید متوجه می‌شوید که تعدادی عدد پشت سرهم و با خط فاصله قرار دارد به عنوان مثال 9-9-9-24 یا اگر اعدادی هم ندیدید پس عددی با CL وجود دارد که آن را می‌بینید مثلا CL7 که به اینها تایمینگ‌ رم می‌گویند. اما نقش این اعداد چیست؟

اگر با مبحث درس مدار منطقی در دوره‌ی کارشناسی آشنا باشید احتمالا این مباحث را بهتر متوجه می‌شوید، تمام دستورالعمل‌ها در قطعات الکترونیکی پیشرفته منطبق بر کلاک پالس تنظیم می‌شوند. مثلا در یک کلاک ممکن است یک اتفاق بیفتد و ممکن است اتفاق دیگری چندین کلاک طول بکشد. البته این را در نظر داشته باشید که در هر کلاک ممکن است یک یا چند اتفاق رخ بدهد و مابقی اتفاقات در کلاک بعدی صورت بگیرد. حال با توجه به این توضیحات تایمینگ رم یعنی آن مدت زمانی (کلاک پالس‌هایی) که زمان می‌برد تا یک داده در حافظه رم فراخوانی شود.

هر کدام از اعداد تایمینگ رم نشان دهنده چه چیزی هستند؟

بالاتر به این موضوع اشاره کردیم که روی ماژول رم‌ها 4 عدد در کنار هم نوشته شده‌اند مثل 9-9-9-24 که این عدد به این صورت است : CL-tRCD-tRP-tRAS-CMD

(CAS Latency) CL

CL یکی از مهم‌ترین پارامترها در Timing RAM است و برای همین اکثر مواقع آن را به تنهایی می‌بینید. این عبارت ساده شده‌ی عبارت Column Address Strobe Latency است و به ما نشان می‌دهد که چقدر زمان می‌برد تا رم به آن دستوری که از CPU می‌رسد جواب بدهد.

tRCD

tRCD ساده شده‌ی عبارت Row Address to Column Address Delay است. فاصله بین سطر RAS و ستون CAS را در نظر بگیرید برای بهتر متوجه شدن این موضوع، فضایی که رم در داخل خود برای ذخیره کردن اطلاعات را دارد به صورت یک جدول ماتریس در نظر بگیرید، حال آن  زمانی که هدر می‌رود تا اطلاعات در این سطر و ستون‌ها ذخیره شود را tRCD می‌گویند.

tRP

tRP ساده شده‌ی عبارت RAS Precharge است. می‌دانیم که در هر فرایند یک سری دستورات انجام می‌شود، به تاخیری که هنگام اجرا شدن یک دستور تا دستور بعدی رخ می‌دهد tRP می‌گویند.

tRAS

tRAS ساده شده‌ی عبارت Row Address Strobe است. به زمانی که لازم است تا رم بتواند دوباره در خانه‌‍‌ها دستورات خواندن ونوشتن خود را قرار دهد.

CMD

این عبارت ساده شده‌ی Command Rate است اما در بیشتر مواقع از این عبارت استفاده نمی‌شود در نتیجه حذف می‌گردد. این عبارت به ما تعداد کلاک‌هایی که یک دستور توانایی نگه داشتن آن را دارد نشان می‌دهد.

باس رم چیست و چه کاربردی دارد؟

در هر سیستم باس‌های گوناگونی هست که وظیفه‌ی آنها این است تا بین اجزای مختلف ارتباط برقرار کنند. باس پهنای باندی است که آدرس‌ها، سیگنال‌های کنترلی، داده‌ها(سیگنالهای اطلاعات) را با هم مرتبط می‌کند. هر قدر که تعداد باندهای ارتباطی زیادتر باشد سرعت ارائه‌ هم بالاتر می‌رود.

باس کامپیوتر به دو بخش خارجی و داخلی قسمت می‌شوند:

• باس خارجی برای اتصال‌های خارجی مثل پرینتر و غیره هستند (درگاه‌های الکترونیکی)
• باس داخلی هم همانطور که از نامش پیداست برای اتصال‌های داخل سیستم استفاده می‌شود.

باس رم نمونه‌ای از باس داخلی است که بین CPU و حافظه رم ارتباط برقرار می‌کند.

سرعت رم چیست؟

فرکانس از عوامل بسیار مهم و تاثیرگذار بر روی کارایی و سرعت رم می‌باشد اما تنها دلیل آن نیست. عوامل گوناگونی در سرعت رم تاثیر دارند از جمله اینکه رم تک کاناله باشد یا دو کاناله، این که رم یک خنک کننده‌ی مناسب داشته باشد و حتی ظرفیت حافظه هم در افزایش سرعت سیستم تاثیر گذار هستند، همچنین نسل رم هم روی سرعت آن تاثیر دارد و در واقع از عوامل مهم است. پس یادمان باشد برای افزایش سرعت سیستم‌مان به پارامترهای مختلف هم نگاهی بیندازیم و تاثیر آن را بر روی افزایش سرعت سیستم‌مان بسنجیم تا سیستمی با سرعت بالاتر و کارایی بهتر متناسب با کارهایمان داشته باشیم.

جمع بندی

در این مقاله سعی کردیم تا به نکات مهم در مورد رم کامپیوتر بپردازیم و از جهت‌های مختلف آن را بررسی کردیم در مورد رم کامپیوتر،انواع آن ، وظایف رم و سایر موارد دیگر پرداختیم.

رم یک حافظه با سرعت و با دسترسی تصادفی است که توانایی نگهداری و انتقال اطلاعات با سرعت بالا را دارد. رم اطلاعات روی سیستم را به صورت موقت ذخیره می‌کند و یکی از تفاوت‌هایش با هاردها این است که دسترسی به اطلاعات در رم بسیار سریع است در صورتی که در هارد این اتفاق به کندی انجام می‌گیرد.

انواع رم کامپیوتر چیست؟

به صورت کلی ما دو نوع حافظه رم داریم:
– رم ایستا یا استاتیک (SRAM)
– رم پویا یا داینامیک (DRAM)

وظیفه‌ رم چیست؟

در واقع وظیفه‌ی رم این است که بین پردازنده و سایر قسمت‌های سیستم مثل کارت گرافیک و هارد درایو ارتباط سریع برقرار کند.

شاید با کلمه ی هارد برخورد زیادی داشته اید اما ندانید معنی آن چیست و چه کاربردی دارد. در ادامه می خواهیم با این محصول، آشنا شویم.

هارد دیسک ، قطعه ای می باشد که از آن به عنوان ذخیره سازی و حفظ و ضبط داده ها، استفاده می شود. همچنین این محصول برای پشتیبان گیری هرگونه داده ای که درون سیستمی می باشد نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

در چنین حالتی، اگر هارد دیسک شما خراب شود، می توانید به راحتی فایل ها و داده های خود را به هارد های دیگری منتقل سازید. لازم به ذکر است این محصولات دارای حجم های زیادی می باشند و می توانند تا ترابایت ها حجم برای شما ایجاد نمایند.

از معروف ترینزیر مجموعه های این وسیله، می توان اکسترنال را عنوان کرد که بسیاری از افراد با آن سر و کار دارند. این محصول دارای ظرفیت می باشد و می تواند به عنوان یک منبع ذخیره سازی از آن استفاده کرد.

در ادامه بیشتر با این محصول آشنا می شویم.

در ادامه انواع هارد را معرفی می نماییم و تفاوت آن را با برخی از وسایل که بسیاری از افراد، با آن اشتباه می گیرند را بیان می کنیم. لطفا تا انتهای این مطلب همراه سیراف کالا باشید تا به دنیایی از اطلاعات، دست یابید.

هارد چیست؟

وقتی داده ها را ذخیره می کنید یا برنامه ها را روی رایانه خود نصب می کنید، اطلاعات معمولاً روی این وسیله، نوشته، ضبط و ذخیره می شود.

از آنجا که داده ها به صورت مغناطیسی ذخیره می شوند، پس از خاموش شدن، اطلاعات ضبط شده روی هارد دیسک دست نخورده باقی می ماند. حال که با مفهوم این موضوع آشنا شدیم، بهتر است با انواع هارد نیز آشنا شویم.

این محصول انواع مختلفی دارد و در کاربرد های مختلفی از آن استفاده می شود. بنابراین لازم است حتما انواع آن، معرفی شود. اولین مورد که معروف ترین نوع آن می باشد، اکسترنال است.

هارد اکسترنال چیست؟

هارد اکسترنال محصولی می باشد که به عنوان یک منبع ذخیره سازی یا پشتیبان گیری استفاده می شود و می توان آن را محلی برای نگه داشتن فایل های خود، دانست.

این نوع از هارد بسیار شناخته شده می باشد و افراد زیادی در دنیا، در حال کار و استفاده از آن می باشند.

این وسیله در ظرفیت های مختلفی وجود دارد و می توان آن را بنا به حجم مورد نیاز، تهیه کرد.

کار با این محصول نیز آسان است و کافی است تنها آن را به لپ تاپ یا کامپیوتر خود متصل نماییم و اطلاعات و داده هایی که لازم است انتقال یابد را به محصول، منتقل سازیم.

هارد اینترنال چیست؟

هارد اینترنال، یک نوع هارد دیسک است که در داخل کامپیوتر قرار دارد.

اکثر رایانه ها با یک هارد اینترنال همراه هستند که شامل سیستم عامل و برنامه های از پیش نصب شده است.

در حالی که لپ تاپ ها فقط یک هارد داخلی دارند، برخی از رایانه های رومیزی دارای چندین جایگاه هارد دیسک هستند که به شما امکان می دهد چندین هارد داخلی داشته باشید.

تفاوت میان این اینترنال و اکسترنال، در کاربرد آن می باشد.

اینترنال به عنوان قطعه ای درونی داخل محصول مورد استفاده قرار می گیرد اما اکسترنال را می توان نسخه ی قابل حمل این محصول دانست که سهولت استفاده و کاربرد آن، به مراتب از اینترنال بیشتر است.

تفاوت بین هارد اکسترنال و اینترنال

نخستین تفاوت هارد اکسترنال و اینترنال محل جای گیری آنها است. هارد اینترنال یا همان 

درایو داخلی، بزرگترین حافظه جانبی موجود در کامپیوتر یا لپ تاپ است که تقریباً تمامی داده‌ها از جمله سیستم عامل، فایل‌ها، برنامه‌ها و … روی آن قرار می‌گیرند. هارد اینترنال یک وظیفه دارد و آن حفظ دائمی داده‌ها است. بر خلاف هارد اینترنال که در درون دستگاه جای دارد، هارد اکسترنال در خارج از دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد و ارتباط آن با دستگاه توسط یک کابل رابط انجام می پذیرد و به پورتی مثل USB یا اترنت متصل می شود.

هارد های اکسترنال قابلیت جابجایی دارند و پس از انتقال داده ها به این هاردها، کاربر می تواند به هر کجا که بخواهد آنها را با خود ببرد.

هارد و رم، چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟

تفاوت اصلی بین  هارد (Hard Disk)  و رم (RAM) این است که رم برنامه ها و داده های مورد نیاز را به صورت کوتاه مدت و برای دسترسی سریع ذخیره می کند.

داده های رم فرار هستند و با خاموش شدن پاک می شوند.

اما هارد دارای حافظه ذخیره سازی دائمی است و برای ذخیره داده های خاص کاربر

و پرونده های سیستم عامل استفاده می شود. داده های HDD ثابت هستند و حتی در صورت خاموش شدن نیز باقی می مانند.

SSD و HDD چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟

هارد ها در حالت کلی در دو مدل  HDD (درایو دیسک سخت) و SSD (درایو حالت جامد) ارائه شده است که هر کدام دارای ویژگی های متفاوت می باشند.

• HDD در اکثر کامپیوتر ها و لپ تاپ ها نصب شده است.
• عملیات خواندن و نوشتن اطلاعات با چرخش صفحات انجام می شود و باعث صدای نویز هنگام حرکت صفحات می شود.
• کامپیوترها برای ذخیره دائمی اطلاعات به هارد سخت (HDD) متکی هستند. آن ها دستگاه های ذخیره سازی هستند که برای ذخیره و بازیابی اطلاعات دیجیتالی مورد نیاز برای رجوع به آن ها در آینده استفاده می شوند.
• اطلاعات ذخیره شده در هارددیسک ها ایمن و دست نخورده باقی می ماند مگر اینکه هارد دیسک از بین برود یا مشکلی در آن ایجاد شود.
• SSD ها از تراشه های حافظه استفاده می کنند و از آن جا که در هنگام نوشتن و خواندن اطلاعات هیچ چرخشی ندارند، کاملاً بی صدا هستند و مصرف برق کمتری دارند. 
• سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات در SSD سریع تر انجام می شود.

همچنین شما می توانید با وارد شدن به این لینک داخل سایت سیراف کالا، نکاتی را که هنگام خرید SSD لازم است را بدانید

جمع بندی نهایی

در این مطلب، سعی شد اطلاعات کامل و جامعی از تاریخچه Hard و موجودیت آن بیان شود و مخاطب با آن، آشنا شود. پس از آن، اطلاعاتی درباره ی انواع Hard بیان شد و تفاوت های آن با سایر تجهیزات و وسایل مانند رم، بررسی شد.

این محصول، از جمله وسایل جانبی بسیار مهمی برای هر سیستمی می باشد و معمولا افراد زیادی به آن ، نیاز پیدا می کنند. بنابراین باید در خرید آن، بررسی های لازم را انجام داد.

امیدواریم از خواندن این مقاله در سایت سیراف کالا، نهایت لذت را برده باشید و این مطلب،

برایتان مفید واقع شود.

واحد منبع تغذیه یا PSU (کوتاه شده Power Supply Unit) نوعی مبدل برق است. این دستگاه برق شهری (جریان متناوب AC) را به عنوان ورودی دریافت کرده و آن را به برق جریان مستقیم (DC) تبدیل می‌کند.

لازم به ذکر است که پاور ساپلای، وظیفه تنظیم و تقسیم انرژی بین قطعات را نیز بر عهده دارد. به بیان دیگر، پاور قطعه‌ای است که انرژی مورد نیاز سایر قطعات و سخت افزارهای داخل کامپیوتر از جمله رم، پردازنده مرکزی و … را تامین می‌کند.

این جریان می‌تواند به صورت مستقیم از خود پاور و یا به شکل غیرمستقیم از مادربرد تامین گردد. در هر دو حالت وظیفه اصلی تامین انرژی بر عهده پاور است. واحد اندازه گیری و سنجش کارکرد منبع تغذیه وات (Wat) است.

پاور در مقایسه با سایر ماژول‌ها معمولاً عمر کمتری دارد به این خاطر که، نوسانات برق و کارکرد زیاد، باعث داغ شدن شدید پاور و در نهایت خرابی اجزای آن می‌شود. البته در برخی موارد هم عامل خاموشی و ریستارت‌های ناگهانی کامپیوتر می‌شود.

همان طور که می‌دانید گرما جز عوامل اصلی تاثیر گذار در خرابی سخت افزار است؛ در نتیجه، فن‌ها و سینک‌ها برای خارج کردن گرما در منبع تغذیه فن‌ وجود دارند. این قطعات گرمای حاصل از قطعات الکتریکی (از جمله ترانزیستورها، مقاومت‌ها و…) را به بیرون منتقل کند و دمای دستگاه را پایین آورد.

منبع تغذیه چطور کار می‌کند؟

پاور جریان متناوب ۱۱۰ یا ۲۳۰ ولت (AC) را دریافت می‌کند و بسته به نیاز مدارهای الکتریکی سیستم شما، جریان مستقیم (DC) بین ۳ تا ۱۲ ولت را تحویل می‌دهد. برخی از پاورها به طور خاص برای استفاده با جریان ۱۱۰ یا ۲۳۰ ولت طراحی شده‌اند.

در حالی که برخی دیگر می‌توانند بین این دو سوئیچ شوند، و یا حتی هر ولتاژی در این محدوده را بپذیرند. این بدان معنی است که اکثر PSUها می‌توانند در کشورهای مختلفی که ممکن است ورودی برق تغییر کند، کار کنند.

هنگام انتخاب یک منبع تغذیه، مهم است که مطمئن شوید که با فرم فاکتور کیس سرور و مادربرد شما سازگار است. این موضوع اطمینان حاصل می‌کند که واحد تغذیه، در سرور شما قرار می‌گیرد.

غالب پاورهایی که در حال حاضر در بازار وجود دارند از ۲۰۰ وات تا ۱۲۰۰ وات تنوع دارند. هرچه رقم وات بالاتر باشد، واحد می‌تواند قدرت بیشتری را در اختیار سیستم شما قرار دهد، به این معنی که باید ارزیابی کنید که قطعات شما به چه میزانی برای کارکرد موثر نیاز دارند.

شما باید توان تقریبی مورد نیاز (TDP) هر یک از قطعات کامپیوتر را محاسبه کنید تا، پاوری با قدرت مناسب انتخاب کنید. در نهایت، هنگام تعویض یا ارتقاء یک منبع تغذیه رایانه شخصی، مهم است که برندها را نیز در نظر بگیرید.

برندهای معروف منابع تغذیه عبارتند سی‌سونیک (SeaSonic)، کورسیر (CORSAIR)، کولر مستر (Cooler Master)، ترمالتیک (Thermaltake) و… که می‌توانید تهیه کنید. لازم به ‌ذکر است که برای انتخاب و خرید پاور، المان‌های حائز اهمیتی وجود دارند که باید در نظر بگیرید که در مقاله، هر آنچه پیش از خرید منبع تغذیه بیان شده‌اند.

چند نوع منبع تغذیه داریم؟

پاور را به گونه‌های مختلفی می‌توان دسته‌بندی کرد. بر اساس نوع ولتاژ خروجی، نحوه عملکرد، خروجی ثابت یا متغیر می‌توان منبع تغذیه را دسته‌بندی کرد. در ادامه به چند نوع پاور ساپلای می‌پردازیم.

منابع تغذیه خطی (Linear Power Supplies): وظیفه تبدیل ولتاژ بالا متناوب (AC) را به جریان مستقیم (DC) بر عهده دارد.

منابع تغذیه سوییچینگ (Switching Power Supplies): عملکرد این نوع از منبع تغذیه بر اساس قطع و وصل ترانزیستورها است. پاور کامپیوتر نمونه‌ای از یک منبع تغذیه سوئیچینگ است.

منابع تغذیه بدون وقفه (UPS): قطعه‌ای است که زمانی که برق می‌رود، انرژی بار را تامین می‌کند. افزایش ولتاژ برق یا قطعی برق در چنین تجهیزاتی می‌تواند باعث زیان‌هایی مانند اخلال در کسب و کار آنلاین، یا از بین رفتن اطلاعات مهم، یا اخلال در شبکه و اینترنت بشود.

منبع تغذیه بدون وقفه برای محافظت از سخت‌افزار و تجهیزاتی مانند سرورها، سیستم‌های کامپیوتری، تجهیزات مخابراتی، یا سایر تجهیزات الکتریکی کاربرد دارد. کاربرد آن در برق اضطراری آسانسورها و بیمارستان‌ها و… است.

تفاوت منبع تغذیه PC و لپ تاپ چیست؟

کامپیوترهای شخصی (PC) و لپ تاپ هر دو از واحدهای منبع تغذیه استفاده می‌کنند، اگرچه طراحی آن‌ها تا حدودی متفاوت است. پاور کامپیوتر، یک نوع منبع تغذیه سوییچینگ است. این قطعه، برق متناوب (AC) را از منبع اصلی برق دریافت کرده و به چندین ولتاژ مستقیم (DC) برای بخش‌های مختلف کامپیوتر تبدیل می‌کند.

این ولتاژها عبارتند از ۳.۳± ولت، ۵± ولت و ۱۲± ولت (ولتاژهای استاندارد) است. رایج‌ترین نوع منبع تغذیه، منبع تغذیه ATX که یک جعبه مستقل است که داخل کیس کامپیوتر قرار می‌گیرد و ولتاژ AC (متناوب) را به DC (مستقیم) تبدیل می‌کند.

لپ‌ تاپ‌ها همچنین از واحدهای منبع تغذیه استفاده می‌کنند، اگرچه طراحی آن‌ها تا حدودی متفاوت است. اکثر این واحدهای پاور مبدل‌های برقِ خارجی (External) هستند و معمولاً ولتاژ AC (متناوب) را به ۱۲ تا ۲۴ ولت مستقیم DC تبدیل می‌کنند.

بیشتر لپ‌ تاپ‌ها دارای مدارهای داخلی هستند که می‌توانند ۱۲ ولت تامین‌ شده توسط پاور را به ولتاژ پایین‌تر مورد نیاز قطعات مختلف تبدیل کنند.

کلام آخر

در این مقاله با مفهوم ابتدایی پاور یا منبع تغذیه آشنا شدیم. پاور، انرژی مورد نیاز سایر قطعات و سخت افزارهای داخل کامپیوتر از جمله رم، پردازنده مرکزی و … را تامین می‌کند. یعنی جریان برق متناوب (AC) ورودی برق شهر را به جریان مستقیم (DC) خروجی برای استفاده سایر قطعات رایانه تبدیل می‌کند. در نهایت، پاور قطعه‌ی مهمی است که نمی‌توان از آن غافل شد و انتخاب نادرست آن می‌تواند منجر به کاهش راندمان کامپیوتر و کاهش عمر مفید قطعات شود.