وب سایت مجموعه ای از صفحات وب در دسترس عموم و مرتبط با یکدیگر است که یک نام دامنه واحد را به اشتراک می گذارند. وب سایت ها را می توان توسط یک فرد، گروه، کسب و کار یا سازمان برای اهداف مختلف ایجاد و نگهداری کرد.

همه وب‌سایت‌های در دسترس عموم با هم، شبکه جهانی وب را تشکیل می‌دهند.

اگرچه گاهی اوقات به آن “صفحه وب” می گویند، این تعریف اشتباه است، زیرا یک وب سایت از چندین صفحه وب تشکیل شده است. یک وب سایت همچنین به عنوان “حضور وب” یا به سادگی “سایت” شناخته می شود.

وبسایت را تیم حفظ توضیح می دهد

سایت ها دارای تنوع تقریباً بی پایانی هستند، از جمله سایت های آموزشی، سایت های خبری، سایت های مذهبی، انجمن ها، سایت های رسانه های اجتماعی، سایت های تجارت الکترونیک و غیره. صفحات داخل یک وب سایت معمولا ترکیبی از متن و سایر رسانه ها هستند. گفته می شود، هیچ قانونی وجود ندارد که فرم یک وب سایت را دیکته کند.

یک شخص نمی تواند وب سایتی بسازد که چیزی جز عکس های سیاه و سفید گل رز یا کلمه “گربه” با کلمه “موس” به صفحه وب دیگری پیوند داده شده باشد. با این حال، بسیاری از سایت ها از یک الگوی استاندارد صفحه اصلی پیروی می کنند که به دسته ها و محتوای دیگر در وب سایت پیوند می دهد.

صفحه اصلی (یا به سادگی “خانه”) نشان دهنده صفحه اصلی خود سایت است. اغلب، صفحه اصلی نوعی «هاب» است که از آن می توان به تمام صفحات دیگر دسترسی داشت. یک صفحه وب داخلی که چندین صفحه دیگر در یک ساختار منسجم (مانند یک دسته خاص از موضوعات) به آن پیوند داده شده اند، در عوض «صفحه والد» نامیده می شود.

هر صفحه یک سند HTML منفرد است و همه آنها از طریق هایپرلینک (یا به سادگی “پیوند”) به هم متصل می شوند که می توانند برای سهولت استفاده در یک نوار ناوبری ترکیب شوند.

نوار ناوبری در هر صفحه به جای صفحه اصلی نمایش داده می شود و به کاربر اجازه می دهد تا به سرعت در ساختار وب سایت اصلی حرکت کند.

یکی دیگر از بخش‌های مهم بیشتر وب‌سایت‌ها، پاورقی است که بخش تکراری دیگری است که در پایین هر صفحه یافت می‌شود. معمولاً پاورقی حاوی پیوندهای خارجی است که به وب‌سایت‌های مشابه و سایر منابع خارجی اشاره می‌کنند، همراه با سایر اطلاعات حیاتی مانند سلب مسئولیت، پیوندهایی به شرایط خدمات، خط‌مشی حفظ حریم خصوصی و صفحات تماس، و همچنین آدرس فیزیکی شرکت صاحب سایت. .

وبسایت‌ها بر روی سرورها میزبانی می‌شوند و برای بازدید از مرورگر وب مانند کروم، فایرفاکس یا اینترنت اکسپلورر (چه در رایانه یا دستگاه تلفن همراه) نیاز دارند.

با وارد کردن آدرس URL یا جستجوی آن در موتورهای جستجو مانند گوگل یا بینگ می توان مستقیماً به یک وب سایت دسترسی داشت.

در ابتدا، وب سایت ها بر اساس دامنه های سطح بالای خود دسته بندی می شدند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

• سایت های ایرانی= .ir
• سایت سازمان های دولتی = .gov
• سایت مؤسسات آموزشی = .edu
• سایت سازمان های غیرانتفاعی = .org
• سایت های تجاری = .com
• سایت های اطلاعاتی = .info

اگرچه این پسوندهای سطح بالا هنوز وجود دارند، اما در مورد محتوای واقعی یک وب سایت اطلاعات کمی دارند. در اینترنت امروزی، پسوند “.ir”و”.com” به همراه بسیاری از پسوندهای خاص کشور (.it، .de، .co.uk، .fr، و غیره) بسیار محبوب ترین دامنه است.

اولین وب سایت در سال 1990 توسط تیم برنرز لی، فیزیکدان بریتانیایی در سرن ایجاد شد. 3 سال بعد، در سال 1993، سرن اعلام کرد که همه می توانند به صورت رایگان به وب جهانی دسترسی داشته باشند و از آن استفاده کنند.

انواع وب سایت

امروزه میلیاردها وب سایت در اینترنت وجود دارد که می توان آنها را به یکی از انواع وب سایت های زیر تقسیم کرد. به خاطر داشته باشید که ممکن است یک وب سایت در بیش از یکی از دسته بندی های زیر قرار گیرد. برای مثال، یک وب‌سایت ممکن است یک انجمن ، وب‌میل ، وبلاگ یا موتور جستجو نیز باشد .