شبکه های کامپیوتری و اطلاعات به مجموعه ای از دستگاه ها، نرم افزارها و فرآیندهایی گفته می شود که به همدیگر متصل شده و امکان ارتباط و انتقال اطلاعات را فراهم می کنند. این شبکه ها برای انتقال داده ها، اشتراک منابع، ارتباطات و ارسال اطلاعات بین دستگاه ها استفاده می شوند.

شبکه های کامپیوتری و اطلاعات شامل تجهیزات فیزیکی مانند کابل ها، روترها، سوئیچ ها، مودم ها و دستگاه های شبکه دیگر است. همچنین شامل نرم افزارهای شبکه است که برای مدیریت و کنترل شبکه استفاده می شوند.

از جمله کاربردهای شبکه های کامپیوتری و اطلاعات می توان به ارتباطات اینترنت، شبکه های داخلی سازمانی، شبکه های بی سیم و ارتباطات نقطه به نقطه اشاره کرد. این شبکه ها در بسیاری از صنایع و زمینه های فعالیت مانند تجارت الکترونیک، بانکداری، ارتباطات، تولید و خدمات، به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.

شبکه های کامپیوتری و اطلاعات چه کاربردی دارند

شبکه های کامپیوتری و اطلاعات بسیاری از کاربردهای مهم و گسترده در جوامع مدرن دارند. برخی از کاربردهای اصلی آنها عبارتند از:

1. ارتباطات اینترنت: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات، امکان دسترسی به اینترنت را فراهم می کنند و به کاربران اجازه می دهند تا اطلاعات را جستجو کنند، ایمیل ها را ارسال کنند، رسانه ها را استریم کنند و ارتباطات اجتماعی را برقرار کنند.

2. شبکه های داخلی سازمانی: شرکت ها و سازمان ها از شبکه های کامپیوتری و اطلاعات برای ارتباط دستگاه ها و کامپیوترهای داخلی خود استفاده می کنند. این امر به آنها اجازه می دهد تا منابع را به اشتراک بگذارند، اطلاعات را مدیریت کنند و ارتباطات داخلی را بهبود بخشند.

3. امنیت شبکه: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات نیز برای ارائه امنیت در انتقال اطلاعات استفاده می شوند. از رمزنگاری، فایروال ها، سیستم های تشخیص نفوذ و سایر فناوری های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات در شبکه استفاده می شود.

4. ارتباطات نقطه به نقطه: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات امکان ارتباطات نقطه به نقطه را فراهم می کنند. این امر به شرکت ها و سازمان ها اجازه می دهد تا اطلاعات را بین دفاتر و شعب خود ارسال و دریافت کنند و ارتباطات مؤثر تری را برقرار کنند.

5. ارتباطات بی سیم: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات بی سیم، مانند شبکه های وای فای، به کاربران امکان می دهد تا به اینترنت و منابع شبکه بدون نیاز به کابل های فیزیکی دسترسی داشته باشند. این شبکه ها برای اتصال دستگاه های همراه مانند لپ تاپ ها، تبلت ها و تلفن های هوشمند استفاده می شوند.

این تنها چند نمونه از کاربردهای شبکه های کامپیوتری و اطلاعات هستند و در واقع این شبکه ها در تمامی صنایع و زمینه های فعالیت از اهمیت بالایی برخوردارند.

هدف از ایجاد شبکه

هدف اصلی ایجاد شبکه های کامپیوتری و اطلاعات، امکان ارتباط و انتقال داده ها بین دستگاه ها و سیستم ها را فراهم کردن است. این شبکه ها به کاربران امکان می دهند تا اطلاعات را به اشتراک بگذارند، منابع را بهینه کنند و ارتباطات را بهبود بخشند. برخی از هدف های اصلی ایجاد شبکه ها عبارتند از:

1. اشتراک منابع: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات به کاربران اجازه می دهند تا منابعی مانند پرینتر، فایل ها، دیتابیس ها و سرویس های دیگر را به اشتراک بگذارند. این اشتراک منابع به کاربران امکان می دهد تا به صورت مؤثر تری با منابع مشترک کار کنند و از همکاری و هماهنگی بیشتری برخوردار شوند.

2. انتقال داده ها: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات به کاربران امکان می دهند تا اطلاعات را بین دستگاه ها انتقال دهند. این شامل ارسال و دریافت ایمیل، انتقال فایل ها، استفاده از برنامه های اشتراک گذاری و سایر فعالیت های مرتبط با انتقال داده ها است.

3. بهبود ارتباطات: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات به کاربران امکان می دهند تا ارتباطات خود را بهبود بخشند. این ارتباطات می تواند شامل مکالمات تلفنی، ویدئو کنفرانس، چت آنلاین و سایر روش های ارتباطی باشد. این شبکه ها به کاربران اجازه می دهند تا به راحتی با همکاران، مشتریان و سایر افراد در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند.

4. امنیت اطلاعات: شبکه های کامپیوتری و اطلاعات نیز اهمیت زیادی در امنیت اطلاعات دارند. این شبکه ها از رمزنگاری، فایروال ها، سیستم های تشخیص نفوذ و سایر فناوری های امنیتی برای حفاظت از اطلاعات در شبکه استفاده می کنند.

این تنها برخی از هدف های اصلی ایجاد شبکه های کامپیوتری و اطلاعات هستند. هدف های دیگری نیز ممکن است بسته به نیازها و متطلبات سازمان یا فرد متفاوت باشد.

انواع شبکه کامپیوتری بر اساس ویژگی های مختلف

شبکه های کامپیوتری می توانند بر اساس ویژگی های مختلفی مانند اندازه، پوشش جغرافیایی، نوع اتصال و توپولوژی تقسیم بندی شوند. در زیر به برخی از انواع شبکه های کامپیوتری بر اساس هریک از این ویژگی ها اشاره می کنم:

1. بر اساس اندازه:

– کانال های نانو: شبکه های کوچکی هستند که برای ارتباط بین دستگاه های نانو مانند سنسورها و دستگاه های کوچک استفاده می شوند.

– شبکه های لوکال (LAN): شبکه های کوچکی هستند که به یک مکان فیزیکی خاص محدود می شوند مانند یک ساختمان یا یک دفتر.

– کانال های متروپولیتن (MAN): شبکه های بزرگتری هستند که منطقه جغرافیایی شهری را پوشش می دهند.

– شبکه های واید (WAN): شبکه های بزرگتری هستند که مناطق جغرافیایی گسترده تر را پوشش می دهند و مانند اینترنت عمومی عمل می کنند.

2. بر اساس پوشش جغرافیایی:

– شبکه های محلی (LAN): محدود به یک مکان فیزیکی خاص مانند یک خانه، ساختمان یا یک دفتر هستند.

-کانال های شهری (MAN): پوشش جغرافیایی بزرگتری دارند و یک منطقه شهر را پوشش می دهند.

– شبکه های وسیع (WAN): پوشش جغرافیایی گسترده تری دارند و مناطق و کشورهای مختلف را پوشش می دهند.

3. بر اساس نوع اتصال:

– شبکه های سیمی: از کابل ها برای اتصال دستگاه ها استفاده می کنند. مانند Ethernet و اتصالات کابلی.

– شبکه های بی سیم: برای اتصال دستگاه ها از امواج رادیویی و فناوری های بی سیم مانند وای فای، بلوتوث و سلولار استفاده می کنند.

4. بر اساس توپولوژی:

– شبکه های ایستا: دستگاه ها به طور مستقیم به یک دستگاه مرکزی متصل می شوند. مانند شبکه های ستاره و شبکه های ایستا.

– شبکه های پویا: دستگاه ها به یکدیگر متصل می شوند و اطلاعات از طریق گره های مختلف منتقل می شوند. مانند شبکه های مش بی سیم و شبکه های اتصال پیوسته.

این تنها چند نمونه از انواع شبکه های کامپیوتری هستند. بسته به نیازها و محیط هر سازمان یا فرد، انواع دیگری نیز وجود دارند.

شبکه ‌های کامپیوتری دیگری که وجود دارند؟

WLAN) برقراری ارتباط بین یک یا چند دستگاه در یک منطقه محدود با استفاده از ارتباطات بی سیم.

SAN) ذخیره سازی داده ها در سطح بلوک و مورد استفاده برای ساخت دستگاه های ذخیره سازی مثل آرایه های نوری، جوک باکس های نوری و کتاب خانه های نواری.

System-Area) نوعی شبکه محلی برای اتصال اپلیکیش های سرور به سرور و پردازنده به پردازنده با سرعت بالا.

HAN) تشکیل شبکه محلی در داخل فضای یک خانه برای اتصال چند کامپیوتر به همدیگر و اشتراک گذاری فایل ها، برنامه ها، چاپگر ها و سایر لوازم جانبی.

SAN) نوعی شبکه محلی با کارایی و پنهای باند بالا برای مدیریت حجم بالایی از اطلاعات.

EPN) مورداستفاده در کسب و کارهایی که برای اشتراک گذاری منابع رایانه ای باید مکان های متعددی را به هم وصل کنند.

VPN) یک شبکه خصوصی برای اتصال سایت های ریموت و کاربران به یکدیگر با حالت امن تر.

شبکه ها می توانند بر اساس نوع رسانه ارتباطی که برای انتقال داده ها استفاده می شود، تقسیم بندی شوند. در زیر به برخی از انواع شبکه ها بر اساس رسانه ارتباطی اشاره می کنم:

انواع شبکه بر اساس رسانه ارتباطی

1. شبکه های سیمی:

– شبکه Ethernet: از کابل های مسی برای انتقال داده ها استفاده می کند. این شبکه ها برای اتصال دستگاه ها به یک شبکه محلی (LAN) استفاده می شوند.

– شبکه کابل کواکسیال: از کابل های کواکسیال برای انتقال داده ها استفاده می کند. این شبکه ها بیشتر برای اتصال دستگاه ها به شبکه های کابلی مانند شبکه های کابل تلویزیون کابلی استفاده می شوند.

2. شبکه های بی سیم:

– شبکه وای فای: از امواج رادیویی برای انتقال داده ها بین دستگاه ها استفاده می کند. این شبکه ها برای اتصال دستگاه ها به یک شبکه محلی (LAN) بدون نیاز به کابل ها استفاده می شوند.

– شبکه های سلولی: از شبکه های تلفن همراه برای ارتباط و انتقال داده ها استفاده می کند. این شبکه ها برای اتصال دستگاه ها به شبکه های تلفن همراه و ارتباطات سلولی استفاده می شوند.

3. شبکه های نوری:

– شبکه فیبر نوری: از فیبر نوری برای انتقال داده ها استفاده می کند. این شبکه ها برای اتصال دستگاه ها به صورت سریع و با پهنای باند بالا استفاده می شوند. آنها معمولاً در شبکه های بزرگتر مانند شبکه های محلی (LAN) و شبکه های وسیع (WAN) استفاده می شوند.

4. شبکه های ماهواره:

– شبکه های ماهواره: از ارتباطات ماهواره ای برای انتقال داده ها در سطح جهانی استفاده می کند. این شبکه ها به صورت وسیع در ارتباطات از دور و ارتباطات اضطراری مورد استفاده قرار می گیرند.

این تنها چند نمونه از انواع شبکه ها بر اساس رسانه ارتباطی هستند. بسته به نیازها و محیط هر سازمان یا فرد، انواع دیگری نیز وجود دارند.

انواع شبکه بر اساس معماری

شبکه ها می توانند بر اساس معماری کلی که در آن ساختار و تنظیمات آنها تعریف می شود، تقسیم بندی شوند. در زیر به برخی از انواع شبکه ها بر اساس معماری اشاره می کنم:

1. شبکه های محلی (LAN):

– کانال توپولوژی ستاره: در این شبکه، همه دستگاه ها به یک دستگاه مرکزی مانند سوئیچ متصل می شوند.

– شبکه توپولوژی حلقه: در این شبکه، دستگاه ها به صورت یک حلقه متصل می شوند و اطلاعات به صورت یک جریان مدار بسته در اطراف حلقه حرکت می کنند.

– کانال توپولوژی درختی: در این شبکه، دستگاه ها به صورت سلسله مراتبی و در سطوح مختلف به یکدیگر متصل می شوند.

2. شبکه های وسیع (WAN):

– کانال توپولوژی مرکزی: در این شبکه، تمام دستگاه ها به یک دستگاه مرکزی مانند روتر متصل می شوند که ارتباطات بین نقاط را مدیریت می کند.

– شبکه توپولوژی مش: در این شبکه، دستگاه ها به یکدیگر متصل می شوند و اطلاعات از طریق گره های مختلف منتقل می شوند.

– شبکه توپولوژی شبکه: در این شبکه، دستگاه ها به صورت گره های متصل به یکدیگر قرار می گیرند و اطلاعات بین آنها منتقل می شوند.

3. کانال های پیمانه (MAN):

– شبکه توپولوژی حلقه: در این شبکه، دستگاه ها به صورت یک حلقه متصل می شوند و اطلاعات به صورت یک جریان مدار بسته در اطراف حلقه حرکت می کنند.

– کانال توپولوژی درختی: در این شبکه، دستگاه ها به صورت سلسله مراتبی و در سطوح مختلف به یکدیگر متصل می شوند.

این تنها چند نمونه از انواع شبکه ها بر اساس معماری هستند. بسته به نیازها و محیط هر سازمان یا فرد، انواع دیگری نیز وجود دارند.

انواع توپولوژی برای شبکه های کامپیوتری

توپولوژی در شبکه های کامپیوتری به نحوه اتصال و تنظیم دستگاه ها و کابل ها در شبکه اشاره دارد. در زیر به برخی از انواع توپولوژی شبکه های کامپیوتری اشاره می کنم:

1. توپولوژی ستاره: در این توپولوژی، همه دستگاه ها به یک نقطه مرکزی مانند سوئیچ یا هاب متصل می شوند. تمام ارتباطات بین دستگاه ها از طریق نقطه مرکزی صورت می گیرد. این توپولوژی به راحتی قابل مدیریت است و در صورت خرابی یک دستگاه، تنها آن دستگاه تحت تاثیر قرار می گیرد.

2. توپولوژی حلقه: در این توپولوژی، دستگاه ها به صورت یک حلقه متصل می شوند و اطلاعات به صورت یک جریان مدار بسته در اطراف حلقه حرکت می کنند. هر دستگاه دو دستگاه قبلی و بعدی خود را در حلقه می شناسد. این توپولوژی در صورت خرابی یک دستگاه، ممکن است تمام حلقه از کار بیفتد.

3. توپولوژی درختی: در این توپولوژی، دستگاه ها به صورت سلسله مراتبی و در سطوح مختلف به یکدیگر متصل می شوند. یک دستگاه مرکزی وجود دارد که به عنوان نقطه اتصال بین سطوح عمل می کند. این توپولوژی امکان گسترش و افزایش تعداد دستگاه ها را فراهم می کند.

4. توپولوژی شبکه: در این توپولوژی، دستگاه ها به صورت گره های متصل به یکدیگر قرار می گیرند و ارتباطات بین آنها از طریق این گره ها صورت می گیرد. هر دستگاه می تواند با هر دستگاه دیگری در شبکه ارتباط برقرار کند. این توپولوژی امکان ایجاد شبکه های بزرگ و پیچیده را فراهم می کند.

5. توپولوژی پویا (Dynamic Topology): در این توپولوژی، دستگاه ها به صورت پویا و با استفاده از روترها و پروتکل های مسیریابی، به یکدیگر متصل می شوند. توپولوژی شبکه در این حالت به طور خودکار و با تغییرات در شبکه تغییر می کند.

هر یک از این توپولوژی ها مزایا و معایب خود را دارند و بسته به نیازها و شرایط شبکه، انتخاب توپولوژی مناسب اهمیت دارد.